Istorija

Istorija stomatologije

Stomatologija je grana medicine , koja se bavi proučavanjem fizioloških i pataloških stanja svih struktura usne duplje i graničnih područja, kao i prevencijom, dijagnostikom, konzervativnim i hirurškim lečenjem bolesti ovih struktura i njihovom rehabilitacijom, protetskim i ortodontskim zbrinjavanjem.

Zvanje doktor stomatologije se stiče posle završenog fakulteta , nakon čega je moguća i specijalizacija. Sa odsluženim stažom i položenim državnim ispitom se stiče mogućnost da se zaposlite.

Istorija stomatologije

Najstariji pisani dokument vezani za početak stomatologije su staroegipatski papirusi nastali oko 3000 godine p.n.e. Na kojima se vidi da je u to vreme postojala zubna medcina kao posebna grana medicine.

Jedan zakonik iz 17000. godine p.n.e. Svedoči da da je praksa zubne medicine bila regulisana zakonom a na tkz. Ebersovom papirusu se spominju pojedine bolesti zuba i uzroci zubobolje.

Asirci i Vavilonci su poznavali morfologiju zuba i anatomiju usne šupljine, ali su verovali da su crvi odgovorni za propadanje zuba(inače to je i najstarija teorija o nastanku karijesa)

U kineskom dokumentu poznatom kao ‚‚Kanon medicine‚‚ iz 2697. godine p.n.e. Navodi se da su bolesti desni u staroj Kini lečene čajevima i ispiranjem. Kinezi su verovali da su u zubu obolelom od karijesa nalazi beli zub sa crnom glavom. Zubobolju su između ostalog lečili i akupunkturom.

Stara japanska zubna medicina bila je slična kineskoj. Japanci su zube vadili prstima bez korišćenja bilo kakvih instrumenata.

Osim pisanih dokumenata u mnogim arheološkim nalazištima su pronađeni materijalni dokazi koji ukazuju da su ljudi još u davna vremena bavili nadoknadom izgubljenih zuba

O nastavku istorije možete pročitati na ovoj strani.